Głód piękna, czyli 'Nastolatki na głodzie'

"Nastolatki na głodzie", Agnieszka Sztyler-Turovsky


Szczupła talia
Wąskie uda
Wystające obojczyki
Bądź fit
Bądź piękna
Licz kalorie!
Nie wierz wadze - mierz się
Bez retuszu
Naturalna

Tysiące informacji, miliony zapewnień i miliardy opinii i wymogów, które sprawią, że będziemy piękne.

Głód


Każda z nas jest wygłodniała. Dręczy nas nieustanna potrzeba. Owija umysły, zniewala myśli, ogarnia ciała.
Patrzymy w lustro i czujemy głód.
Patrzymy w ekrany i czujemy głód.
Mijamy koleżanki i czujemy głód.

Głód piękna.

Czym jest piękno?
Czy istnieje coś takiego jak uniwersalne piękno? Czy każdy postrzega je tak samo? Piękno to dobra książka? Ładnie udekorowany pokój? Ręcznie malowana filiżanka. Wenus? Kobieta po operacjach plastycznych? Dziewczyna maślanymi oczami patrząca na chłopaka?
Powiedzcie mi. Czym jest piękno?

Piękno 
«zespół cech, który sprawia, że coś się podoba»


Skoro poznałam jako taką definicję, mogę powiedzieć, że każdemu podoba się co innego. Co jednak mamy wspólnego?
Rzadko kiedy podoba się nam nasze ciało. Nie podobamy się sobie.
Za gruba. Za chuda. Zbyt koścista. Za wysoka. Za niska. Za krótkie. Za rzadkie. Pryszczata. Blada. Mulatka. Czarna. I tak bez końca.
Ubliżamy sobie bez opamiętania. Zawsze coś jest nie tak jak powinno. Zazwyczaj najwięcej uwag mamy względem swojej figury. Przechodzimy więc na dietę.
Restrykcyjną. Krótką. Długą. Z efektami w ciągu tygodnia. Miesiąca. Pięciu dni. 
Nie jedz. Nie pij. Nie rób.
Nie. Nie. Nie.
Nie to i nie tamto.

Nie pasujemy do kanonów piękna jakie promują media.
Ciało to jedyny obszar, który podlega naszej stuprocentowej kontroli.
W pewien sposób ciało jest niewolnikiem umysłu, więc próbujemy nagiąć je do naszej woli.

"Nastolatki na głodzie" to książka, która niesie odpowiedzi, wprowadza nas w temat, który przez długi czas opatrzony był łatką 'tabu'. Zaledwie 136 stron merytorycznego tekstu. Powiedziałabym, że jest to raczej zbiór postów, jeżeli używać języka blogosfery, opublikowany w twardej okładce. 

Dzienniki


Rozdział 2

Julka, Zuza, Majka, Kasia i Ola - dziewczyny, które zmierzyły się zw swoimi potworami i... przegrały. Przynajmniej w pierwszym secie. Upadając nie zawołały o pomoc, dusiły w sobie bezsilność, poczucie winy, bezbronność, chore ambicje.

Swoje przeżycia opisały w kilkudziesięciu zdaniach. Rzeczowo, bez dramatyzmu. Jakby patrzyły na swoje doświadczenia z pozycji widza. Właśnie dlatego ich relacja jest tak uderzająca. Szokująca, ponieważ bolesna jest konfrontacja z faktem, że każdy z nas, nieważne jak samodzielny, potrzebuje wsparcia najbliższych. Poczucia bezpieczeństwa.

Dziewczyny wyjawiają, co było punktami zapalnymi, do jakich czynów się posunęły, co pociągały za sobą anoreksja i bulimia, jak krok po kroku wychodziły z choroby.
 
Rozpoczęcie książki ich słowami jest mocnym przyłożeniem. Od razu nastawiamy się na odbiór. Trochę przerażone tym, co przeczytałyśmy, pochłaniamy dalsze treści. Pochłaniamy i... przyswajamy. 


Wywiad


Każda z nas ma tysiące pytań na temat anoreksji i bulimii. Kiedy się zaczyna, czy można się z nich całkowicie wyleczyć, jak reagować, jakie są punkty zapalne? Gdzie uzyskać pomoc? Terapia grupowa czy indywidualna? Czy te dwie choroby faktycznie rzutują na układ nerwowy? Jaka jest tendencja w zapadalności na te choroby?

Na wszystkie te pytania odpowiada dr Cezary Żechowski - psychiatra i psychoterapeuta dzieci i młodzieży (psychoanalityczny i poznawczy).

Do użytku oddano nam również jadłospis ze szczegółowo rozplanowaną zdrową dietą. Jest to ukłon w stronę nastolatek i kobiet, które myślą o przejściu na dietę.
Dzięki kwestionariuszowi sprawdzamy, czy nie chwiejemy się przypadkiem na cienkiej linii. Odpowiedzi na pytania mogą zdefiniować nasz stan. Potrzebujemy pomocy, czy może w głowie krążą nam typowe zmartwienia?
Co najważniejsze, osoby, które się odchudzają, dowiedzą się, czego wystrzegać się na stronach internetowych. Jak odróżnik portal promujący zdrowy styl życia od stron pro-ana i pro-mia (promujące anoreksję i bulimię).


Pozycja może być również przydatna dla rodziców, którzy szukają słów, by porozumieć się z dziećmi, które zaczynają zadawać pytania o swoje ciało. Jestem za gruba? Czy wyglądam jak świnia? Koledzy i koleżanki mówią, że.... Dowiedzą się jak ustosunkować się do takich zwrotów.

Dodatkowo do użytku oddano nam zbiór ćwiczeń relaksacyjnych, które pomogą opanować stres, a więc i chęć podjadania.

Świetne wprowadzenie w temat. Dla takiego laika jak ja książka idealna na pierwszą konfrontację. Wstrząsająca na pierwszych stronach, by potem łagodzić i oferować rozwiązanie.

Kryśka

CONVERSATION

0 komentarze:

Prześlij komentarz

Back
to top