"Wywiad z Borutą", Łukasz Orbitowski, Michał Cetnarowski

Lekcja historii

Zaskoczenie

LINK

"Ślady", Jakub Małecki

Życie

"Czym życie? Złudzenia chwilką,

Czym życie? Marzeniem tylko, 

Cieniem, majakiem, rojeniem, (...)"

Wywiad z Jakubem Małeckim

Śmierć

Strona autora

"Ósme życie (dla Brilki)", Nino Haratischwili

Ty jesteś nitką, ja jestem nitką, razem stanowimy mały ozdobnik, a z wieloma innymi nitkami tworzymy wzór. Każda nitka jest inna, innej grubości i innego koloru. Trudno objąć wzrokiem cały wzór, ale kiedy patrzy się jednocześnie na wszystkie nici, wtedy ukazują się fantastyczne rzeczy.

Bohaterowie

Czy nie powinno się przychodzić na ten świat dwa, trzy, cztery, nieskończoną ilość razy, żeby móc zrealizować wszystkie swoje pragnienia? Wykorzystać wszystkie możliwości?

– Ktoś musi kłaść głowę pod topór, żeby inni dalej mogli świętować.

Świat tańczył swój obłędny taniec. Rytm podawały szkielety pod ziemią. Rosły tylko czarne róże. Wszystkie drogi wydawały się chwiejnymi wiszącymi mostami, które w każdej chwili mogą się zerwać. Nawet śnieg miał niebieskawy odcień. Niebo było jak przedziurawione. Na horyzoncie widniały jakby otwory po pociskach, a znużone słońce nie dawało ciepła. Drzewa umawiały się z sobą szeptem i wieszały wzajemnie na swych konarach. Ptaki spadały z nieba, bo patrząc na taniec ziemi, zapominały, jak się lata, a dzieci w mgnieniu oka stawały się dorosłe i zaczynały czyścić karabiny. Łzy były cenne i rzadkie. Tylko wykrzywione twarze były za darmo.

Czekolada stała się jedynie wspomnieniem z innej epoki, bez czekolady zapominało się słodycz, bez słodyczy zapominało się dzieciństwo, bez dzieciństwa zapominało się początek, a bez początku nie rozpoznawało się końca.

Europa XX wieku

Miłość była sączącą się powoli trucizną, była podstępna i fałszywa, była zasłoną rzuconą na nędzę świata, była lepka i ciężka, miłość była lustrem, w którym można było zobaczyć, kim się nie było, miłość była zjawą, która dawała nadzieję temu, komu jej od dawna brakowało, była schronieniem, gdy chciało się znaleźć ucieczkę, a znajdowało tylko siebie samego, była niejasnym wspomnieniem innej miłości, możliwością ratunku podobną na końcu do bezlitosnego ciosu, była wojną bez zwycięzców, cennym klejnotem pośród rozbitych skorup, o które się kaleczyło, tak, w tamtym czasie miłość tym właśnie była, Brilko.

Historie nakładają się, zachodzą na siebie, są z sobą zrośnięte, a ja próbuję rozsupłać ten kłąb, bo przecież rzeczy trzeba opowiadać po kolei. Nie da się ująć w słowa jednoczesności świata.

"Paragraf 22", Joseph Heller

"Proces", Franz Kafka

"Zabić drozda", Nelle Harper Lee

"Ojciec chrzestny", Mario Puzo

"Amerykańscy bogowie", Neil Gaiman

"Milczenie owiec", Thomas Harris

"Mistrz i Małgorzata", Michaił Bułhakow

Miłość dopada nas tak, jak dopada człowieka w zaułku wyrastający spod ziemi morderca

Nie wiadomo, dlaczego wszyscy mówią do kotów „ty”, choć jako żywo żaden kot nigdy z nikim nie pił bruderszaftu

– To wódka? – słabym głosem zapytała Małgorzata.(...)
– Na litość boską, królowo – zachrypiał – czy ośmieliłbym się nalać damie wódki? To czysty spirytus.